เหนื่อยเหลือเกิน

วันนี้เราอยากเล่าความในใจ
ช่วงนี้ทำไมมันท้อแท้ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เราเหนื่อยเหลือเกิน ทำไมช่วงนี้มันถึงเครียด ทำไมมันถึงเหนือยอย่างนี้
ทำให้เราคิดในใจ ตอนที่เราขับรถไปทำงาน คิดได้ไงก็ไม่รู้ เราคิดว่า หรือว่าเราจะจากไป โดยไม่บอกใคร จากไป
โดยไม่บอกลูก บอกยูมิ เราเหนื่อยที่จะต้องทนจริงๆ เราอาจจะเป็นคนไม่ดีจริงๆสำหรับคนญี่ปุ่น
แต่ว่าเราเปลี่ยนแปลงมากแล้ว เปลี่ยนมากกว่าที่คนหลายๆคนจะทำได้ คิดอยู่ในใจว่าจะไม่ได้เจอลูก ทำให้น้ำตาของลูกผู้ชายคลอลงมา
น้ำตาไหล
เราเหนื่อยจริงๆ ท้อจริงๆ
แล้วเมือ่คืน คงมีลางอะไรบอกลูกของเรา เราฝันว่า เราไม่ได้เจอลูกเลย หลายปีต่อมา เรามาเจอลูกแบบไม่ให้ใครรู้
เราไปหาลูกตอนเลิกเรียน อูมิโตขึ้นมาก แต่ว่าหน้าตาเหมือนเดิม อูมิจำเราได้ดี แต่ว่าอามิ จำเราไม่ได้
ในฝัน เราฝันว่า เรากับยูมิ หย่าขาดกัน แล้วสัญญาห้ามไม่ให้เราได้เจอกับลูก มันช่างทรมารเหลือเกิน

จากความฝัน หลังจากตื่น มันทำให้เรานึกถึงหน้าลูกของเรา ทำให้เราคิดได้ว่า เราต้องทน ทนเพื่อลูก
ยังไงก็ต้องทนเพื่อลูก

วันเสาร์ที่ 5 เม.ย.

วันนี้อากาศไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เราต้องเตรียมชีท เพื่อสอนภาษาอังกฤษในวันพรุ่งนี้
วันพรุ่งนี้เราจะสอนเกี่ยวกับ Airport
อากาศไม่ค่อยดีเลยไม่ได้พาอูมิ อามิ ออกเล่นนอกบ้าน